PILIPINAS
Ang Bansang Hindi Makapag-isa
Si
Curacha, isang torero, babaeng nakikipagtalik habang pinapanoond ng mga tao.
Isa rin syang prostitute o babaeng nagbebenta ng katawan. Maraming lalaki na
ang gumamit sa kanyang katawan, marami nang pumasok sa kanyang katawan at
maraming tao na ang nakakita ng kanyang
katawan. Wala syang pakialam kung anong nangyayari sa paligid nya, walang
pakialam sa sarili nya at wala syang takot mamatay ng maaga.
Habang
patuloy ang coup
d'etat laban kay
Marcos, ipinapakita sa pelikula na kahit may problema ang Pilipinas may
mga taong walang pakialam sa stado ng bansa. Hindi iniintindi kung anong
pweding kahinatnat ng kanyang buhay. Walang pakialam kung anong mangyari sa
bansang kanyang ginagalawan. Ipinapakita dito na bukod sa gulo ng bansa, hindi
nawawala ang mga problema sa
prostetusyon at droga. Ang trabahong umulan bumagyo, ayus lang, magkagera
magkagulo, tuloy lang. Ang nangyayari sa dilim, sa mga eskinita, ang mga
problemang umusbong na hindi na maalis sa kulturang Pilipino at mas lalo pang
lumalala sa kasalukuyan.
Ang
bansang Pilipinas, ay parang si Curacha. Si Curacha transparent ang lahat
katulad ng kanyang bag. Pinasok na ng kung ano ano at ginamit ng kung sino sino
ang katawan. Walang pakialam kahit kanino nalang sya makipag siping. Si Curacha
na walang pakialam sa bansa, wala rin pakialam sa sarili kung gaano na kababoy
ang narating ng kanyang katawan. Ang Pilipinas ay bansang nagpapatianod lang sa
dagsa ng mga kalapit bansa. Parang Pilipinas, walang paki alam kung sino man
ang gusto sumakop kasi wala namang silang magagawa, kung nabuo ang bansa ng
sinasakop malamang kinasanayan nalang ang pagsakop. Walang pakialam kung may
dumating mang ibang kultura sa bansa, at walang pakialam kung paano sila nito
mamanipulahin.
Si
Curacha, nagpunta sa simbahan nagdasal. Nakakita sya ng liwanag, maputing
liwanag na hudyat na pwede naman nyang maituwid ang kanyang sarili, at
magkaroon ng direksyon ang buhay. Ang bansa ay makakakita pa ng puting liwanag,
pero parang ang nakita mga puting tao. Mga kanong makakasama at makakatuwang,
hindi bibitawan dahil napamahal na ang bansang America sa bansang Pilipinas.
Katulad
ng nasabi ni Curacha “Naramdaman ko, gusto kong makita ang bestfriend kong si
Myra, sya lang ang nakakaintindi sakin.” Patunay na kahit wala syang pakialam
sa lahat, hindi man sya takot mamatay, gusto nya parin ang may katuwang, kasi
nga “No man is an island”. Kahit na sabihing ni Curacha wala syang paki alam sa
lahat ng nangyayari sa bansa. Hindi nya parin kaya ng mag-isa, nagiging masaya
sya kapag andyan si Myra. Ang kanyang kaibigan, sinabi nya na “Kahit hindi mo
sabihin gagawin ko yun dahil mahal kita.”
Si
Myra binibigyan ni Curacha ng importansya kasi sya lang ang nakakaintindi sa
kanya, parang sya lang ang kakampi nya. Parang ang bansang Pilipinas, andyang
ang bansang America, patuloy na niyayakap dahil may naitutulong sa bansa. Pinababayaan
lang nito na basta basta na pumapasok ang ibat ibat kultura ng ibang bansa.
Umaasa ang bansa sa America, sa bawat pagtulong ng Amerika, halatang katuwang
ng Pilipinas ang America sa bawat nitong kibot. Kahit na sabihin nitong wala
syang pakialam sa mga sumasakop dito, kahit na nagiging transparent ang lahat
ng meron ang Pilipinas umaasa parin sila sa iba.
Patuloy
man ang pagsakop ng ibang bansa sa Pilipinas mula noon hanggang ngayon hindi pa
rin nawawala ang pag-asang makakaya ng bansa ang mag-isa. Magiging malakas din
ang Pinas at balang araw magiging independent katulad ng ibang bansa. Magpatuloy
man ang sakupan at ang pag-asa sa iba o hindi.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento